Havanın kasvetli ve ofisinin sakin olduğu bir gecede Polat Alemdar, koltuğunda öylece oturmuş, sanki karşısındaki kapı açılacak da içeri birileri…
Kemal Sunal’dan “fes başıma, fes başıma” türküsünü mırıldanarak fesini başına geçirdi. Şalvarını ve yeleğini giydi. Gözlerini sımsıkı kapattı, içinden “İnşallah…